Yargılama, gerçeği ortaya çıkarmak içindir!

Gerçeği ortaya çıkaracak yargı üç ayaktan oluşur. Bunlar iddia, savunma ve karar ayaklarıdır. İddiayı cumhuriyet savcısı, savunmayı avukat ve kararı hakim temsil eder. Cumhuriyet savcısı iddia eder yani işlendiği iddia edilen suçla ilgili tez ileri sürer. Avukat antitezi belirtir. Hakim ise tez ve antitezden bir sentez oluşturarak karar verir. Bunlardan birinin eksik olması verilen kararın eksik olmasıdır.

Evrensel hukuk kuralları da ülkemizin kuralları da yargıyı böyle tanımlamışken, OHAL kararnameleriyle avukat ile müvekkili aynı konuma konulmakta, avukatlık mesleği adeta yapılamaz hale getirilmektedir. Oysa mahkemeleri gerçeğe ulaştıracak adil yargılanma ilkesinin hayata geçirilmesi ancak savunmanın temsil edilmesiyle olanaklıdır. Avukatın olmadığı bir adalet sisteminin adalet dağıttığı tarihte görülmemiştir.

Bir zamanlar bir Milli Eğitim Bakanı'nın "Okullar olmasa ben milli eğitimi daha rahat yönetirdim" dediği gibi sanki şimdi de bu düzenlemelerle "avukatlar olmasa yargı daha iyi yönetilir" deniliyor.

Eğer bir yargılamada cumhuriyet savcısının her istediği kabul ediliyor, avukatın istediği reddediliyorsa karar sadece cumhuriyet savcısının tezi üzerine kuruluyor demektir. Yakın zamanlardaki Ergenekon, Balyoz gibi davalarda bunun çok örneklerini gördük. Sonuçta bu eksiklikler kararların bir yerde tökezlemesi sonucunu doğuruyor.