Yazıklar olsun böyle adalete!

Hep söylüyoruz;
‘Türkiye’de cezalar caydırıcı değil’ diye.
Nitekim, yapanın yanına kâr kalıyor.
Sonra da;
Teröründen cinayetine, kadına dayaktan gaspa değin yaşanan ve basına yansıyan olaylarda hep birlikte toplumsal travma yaşıyoruz.
Hatırlar mısınız;
Bursa’da eylül ayı başında Bursaray’ın Mimar Sinan İstasyonu’nda yaşananları?
4 tane sokak eşkıyası;
Metroya bedava binmek için turnikelerin üzerinden atladıklarında, kendilerini uyaran güvenlik görevlisini bıçakla yaralamışlardı.
Metroya;
Bedava binmeyi kendilerinde bir hak olarak görmüştü bu eşkıyalar.
Bildiğimiz kadarıyla;
Bu eşkıyalar hala yakalanamadı.
Ama;
Yakalansalar bile Türk Ceza Kanunu’na göre sadece 4 aydan 1 yıla kadar hapis cezasıyla yargılanacaklardı.
Ve;
Adam öldürmeye tam teşebbüs olmasına rağmen, büyük ihtimalle de serbest kalacaklardı.
***
“Tarih tekerrürden ibaret” derler ya.
Önceki akşam bir benzer olay daha yaşandı Bursaray’da.
Ne enteresan ki;
Yine Yıldırım bölgesinde yaşandı.
Gökdere Durağı’nda metroya ücretsiz binmek isteyen Adil K. ve Enes D. adlı iki kişiyi, güvenlik görevlisi Orhan Atmaca durdurdu ve uyardı.
Peki sonra ne oldu biliyor musunuz?
Bu iki eşkıya;
Kendilerini uyaran güvenlik görevlisinin copunu alarak, görevliyi öldüresiye dövdüler.
Öyle ki;
Artık “öldü” zannederek bıraktılar güvenlik görevlisini.
Peki sonra ne oldu?
Yakalandılar ama...
Biraz önce söylediğimiz Türk Ceza Kanunu’nun ‘yaptığın yanında kâr kalıyor’ cümlesinden hareketle Adil K, adlı bu kişi “basit yaralama” suçundan serbest bırakıldı.
Diğeri ise hala aranıyor, bulunamıyor!
***
Allah aşkına;
Elinizi vicdanınıza koyun ve düşünün.
Ölümden dönen bu kişiler kızınız, oğlunuz, eşiniz, babanız, anneniz olabilirdi.
Öldürme amaçlı dövülen, öldü diye bırakılan ve bıçakla delik deşik edilen bu insanların ne suçu vardı, görevlerini yapmanın dışında?
Yani;
İlle de bu insanların ölmeleri mi gerekiyordu, bu eşkıyaların tutuklanmaları için?
Zaten;
Türkiye’de aslında en önemli sorunumuz adalet değil mi?
Yazıklar olsun böyle adalete!..