Yanal bey, ne bekliyordun ki?

3 Temmuz süreci ile birçok takım, yönetici, teknik adam ve futbolcunun başını yakan bir zihniyet için Haziran 2013’te ne demişti Ersun Yanal:
“Sayın Başkanımızın, ülkenin bu büyük değerini tarafıma emanet etmesi, mesleki hayatım adına onur verici.”
Pekala, şimdi ne diyor Ersun Yanal:
“İlkeler, kazandığımız ve kazanacağımız paradan her zaman daha üstündür.”
Bu resmi açıklaması. Bir de yakınlarına söylediği ve basında da yer alan konuşması var:
“Beni sinek 2’liye çevirdiler, kurda kuşa yem ettiler.”
Merak ediyorum.
Aziz Yıldırım’ın yıllardır yaptıkları ortada iken, üstelik Aykut Kocaman’ın nasıl kaydığı da tazeyken, ilkeler şimdi mi geldi aklına Ersun Yanal’ın?
Beş aşağı, beş yukarı  aynı gerçeklerin üzerine oturarak 14 aydır para almıyor muydu Yanal bey? Mevcut düzenin dişlileri arasında bir gün onun da ezileceği belli değil miydi?
Başkasına yapılırken iyi, kendine yapılınca kötü. Üstelik  başkalarına yapılırken, senin başlangıcın sana neden onur veriyor?
Var mı böyle bir zihniyet?
Niye gerçekçi olunmuyor, bu futbol dünyasında?
Niye Yanal, “Arkadaş, benim için Fenerbahçe’yi çalıştırmak önemliydi. Kendimi tatmin ettim ve sıramı savdım” diyemiyor?
Sadece yöneticilerde mi kabahat? Teknik adam ve futbolcularda hiç mi suç yok?
Niye bir futbolcu, sıradan bir takıma gittiğinde, “Büyük bir camiaya geldim” diyerek kulüp bayrağını öpüyor? Ondan sonra da işler kötü gidince ilk önce o,  camdan atlayıp kaçıyor.
Sonra gittiği bir başka takımın bayrağını, yine öperek poz veriyor.
Gerçekçi ve samimi olmak bu kadar zor mu?