Timsah’ın gülen yüzü

Öncelikle Bursaspor takımının her açıdan bu maçı kazanmayı hak ettiğini söylemek gerekir. Sadece 2 farklı skordan sonra Timsah’ın iki gol yemesi Yeşil Beyazlılar’ın maçı çok rahat bir şekilde sonlandırmasını engelledi o kadar. İnanın bu maç berabere bitseydi Bursaspor’a yazık olacaktı. Çünkü Timsah’ın öyle güzel bir enerjisi var ki sanki her maçı kazanabilir. Ancak bu gücün mutlaka paylaşılıp, sinerjiye dönüştürülmesi gerekir. İnanın bu seviyeye geldiğimizde Timsah’ın önünde kimse duramaz. Mesela maçın hakemi Mustafa İlker Coşkun; sahadaki duruşu, tavırları, mimikleri, oyuncularla kurduğu diyalog ancak bu kadar kötü olabilirdi. Verdiği, vermediği çıldırtan kararların bile hiçbir önemi yok. Bir hakemin psikolojik ve pedagojik yapısı bu seviyede olmamalıydı. Ama Yeşil Beyazlılar onu da çok rahat geçtiler. Çünkü zaten içsel sıkıntılar varken, bir de dışsal sıkıntıların çok yoğun yaşanması hedefe giden Timsah’ın işini zorlaştırır. Aman dikkat. Ancak Konya’daki yeni stadyum ve güzel zemin ile birlikte maça taraftarın ilgisi oyunun heyecanlı ve keyifli geçmesini sağladı. Bunu Yeşil Beyazlı futbolcuların iştahlı ve coşkulu oyununda görebiliriz. Güne kaleci Harun’un kritik kurtarışlarıyla Fernandao’nun kaçırdıkları damga vuracak derken oyunun son anında maçın adamı Volkan’ın Fernandao’ya attırdığı galibiyet golü dikkatleri Timsah’ın gülen yüzüne çevirdi. Savunmada yediklerini hazmedemeyen, merkezde Bekir-Bakambu, Şamil-Holmen fark etmeyen gücün hücum zenginliği yaratması Timsah’ın bu maçtaki en büyük farkıydı. Konya takımı için iyi yabancılar, fena olmayan yerliler var. Ama hiçbir zaman Bursaspor seviyesine gelemezler. Ancak Aykut hocanın futbol felsefesinin yansımalarını oyunun bazı anlarında görebiliyoruz. Sonuçta eğer Yeşil Beyazlı oyuncular 2015’te hedefi dik tutarlarsa; bu gidişat bize yeni heyecanlar getirebilir.