Şampiyon gibi...

Bu maçta çok açık bir şekilde görüldü ki Bursaspor, rakip Es-Es'e göre daha kompakt bir takım yani oyun içinde bütün halinde hareket etmeyi beceren Süper Lig'deki en başarılı takım. Ve çok farklı karakterlerde oyuncu tiplemeleri mevcut. Teknik adam Ertuğrul Sağlam bu konuda çok şanslı. Çünkü elindeki kadronun içinde öncelikle oyunun iki yönünü de çok iyi oynayan oyuncular olduğu gibi teknik kapasitesi en yüksek oyuncusundan, en savaşçı ruhu olan oyuncuya da sahip. Ama bunların oluşmasında da Sağlam'ın çok büyük katkısı var. Ayrıca oyun alanını tamamını hem dikine hem de enine eşit oranda kullanıp paylaşan Yeşil Beyazlı oyuncular futbolun kolektif tarafından da harika örnekler sergiliyorlar. İşte bu bütün pozitif özelliklerinden dolayı Timsah eğer motivasyon ve konsantrasyon problemi yaşamazsa yenemeyeceği takım yok. Kaldı ki Sağlamlı dönemde istikrar abidesine dönüşen bu takım bu iyi özelliğini tekrar elde edebilir.
Sahanın içine girecek olursak muhteşem ikili Batalla, Pinto yine iş başındaydı. Sanki yıllardan beri yan yana oynuyorlar. Ama takım omurgasını tamamlayan isim ise savunmanın bel kemiği kaptan Ömer Erdoğan tam bir kaptan. Savunmayı toparladığı gibi geriden oyunu görmenin avantajını kullanıp neredeyse bütün takımı idare ediyor. Ayrıca güven veren duruşu ile Carson'ı da unutmamak gerekir...
Aslında bu maçta Bursaspor takımı bu kadar rahat bir şekilde maçı kazanmayı başarabiliyorsa bunun birinci sebebi merkezdeki N'Diaye ve Adem Koçak'ın başarısıdır.
Tabii ki rakip takımın bu duruma katkısının olduğunu unutmamak gerekir. Ersun Yanal'ın formsuz diye Alper Potuk'u yanında tutması ona pahalıya mal oldu.
Sonuçta Bursasporlu oyuncular aynı şampiyon olduğumuz yıl gibi oynadılar. Sanki Bursa'dan kalkıp gelen binlerce Bursaspor taraftarlarına bir hediye vermek istiyorlardı. Duygulandım ve gurur duydum teşekkürler çocuklar ayağınıza yüreğinize sağlık...