Mutlu olmak lazım

Maç öncesi Bursaspor kamuoyunda oluşan kanı, ‘Osmanlıspor maçı çok zor geçecek, bir puan Timsah için iyi olacak’ şeklindeydi.
Maç başladı, ilk 45 dakika geçti, devre arası kulislerde konuşulan şey yine aynıydı.
‘Bir puan iyidir dayanabilirsek’
Evet, Yeşil Beyazlı oyuncular direndi, çok koştu, mücadele etti ve rakibe boyun eğmedi.
Futbolun gerçeği bu. Duygusallığa yer yok. Kabul etsek de etmesek de Osmanlıspor Bursaspor’dan bir tık daha fazla bir takım. Yabancılarına baktığınızda Birleşmiş Milletler gibi.
Forması siyah, rengi siyahi olan oyuncuları ile tam bir ‘Bela’ takım.
Ben futbol adına söylüyorum. Bu kadar öne ve dikine oynayan, teşebbüs eden, oyunun hücum tarafını cesurca ortaya koyan bir takımın felsefesini oluşturan Mustafa Reşit Akçay’ı tebrik ediyorum. 
Bursaspor’a da bu maçta elde edilen bir puan kazanç hanesine yazılmıştır. 
Savunmada Serdar Kurtuluş’un yerine döndüğü, orta alanda klasik üçlüden Şamil, Faty ve Batalla’dan vazgeçmeyen anlayışın bu maç için doğru olduğunu, ancak oyunun üçüncü bölümünde Hamza Hoca’nın Bilal ve Jorquera hamlesini daha önce yapmasını beklerdim. 
Hücum hattında ise Deniz Yılmaz’ın geri dönmesinin Timsah’a değer kattığı bir gerçek.
Ancak Del Valle’nin performansına, oynama isteğine Sercan Yıldırım’ın ulaşamaması Yeşil Beyazlılar’ın eksikliğiydi.
Yine Hamza Hoca’nın Sercan yerine Merter’le başlaması merkeze direnç kazandırarak Yeşil Beyazlılar’ın oyuna ortak olmasını sağladı. 
Ve maçın son dakikalarında rakip kaleye gitme isteğinin oluşması da fizik kalitenin yansıması şeklinde gelişmiştir.
Sonuçta 7 hafta sonunda oyun anlamında mutlu olmasak da puan olarak ulaşılan 13 puan bence süper. 
Ve bu durumda bütün Yeşil Beyazlı taraftarların bunun keyfini sürüp takımlarına sahip çıkmaları gerekir.